Βιβλιοπαρουσίαση στη εφημερίδα ΕΣΤΙΑ: "Ελληνοφιλία των Βαυαρών"

Εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ" 24η Ιανουαρίου 2004

ΚΡΙΤΙΚΗ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ Γ. ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Στην ελληνική πραγματικότητα αρεσκόμεθα ενίοτε στις παγιωμένες σκέψεις, συγγράφομε συχνά με «σλόγκαν» και με «ιαχές» πού διεμορφώθησαν υπό το κράτος κάποιας δημοσιογραφικής τοποθετήσεως ή και καμπάνιας. 

Ένας από τους τομείς συγγραφής υπό το κράτος αυτών των «ψευδαισθήσεων» είναι και η αντιμετώπιση της περιόδου 1833 - 1843, πού λογίζεται στην ιστορική βιβλιογραφία ως «βαυαροκρατία».

 Όσα και αν γράφουν, αν δεν παρέλθη πολύς χρόνος ακόμη και δεν μεσολαβήσει δημοσίευση πηγών που θα φωτίσουν καλύτερα την εποχή εκείνη, πέραν από την δημοσιογραφική επιθετικότητα συγκεκριμένης εφημερίδος της περιόδου του Όθωνος (κυρίως της εφημ. «Αθηνά» του κρητικού Εμμανουήλ Αντωνιάδη).

Σημαντική συμβολή στην προσπάθεια καλύτερης και αντικειμενικώτερης αντιμετωπίσεως αποτελούν οι μέχρι σήμερα εργασίες του κ. Κωνσταντίνου Σωτ. Κωτσοβίλη,  

επιμελούς ιστορικού ερευνητού εγκατεστημένου στο Μόναχο από τον Αυγ. 1954.

Ο κ. Κωτσοβίλης έχει προσφέρει στην έρευνα δυο γερμανόγλωσσες μονογραφίες 

για τους Έλληνες φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου 

και για την

Ελληνική Εκκλησία του Σωτήρος στο Μόναχο.

 Ήδη εξέδωσε και τρίτη εργασία υπό τον τίτλο:

Die Greichenbegeisterung der Bayern unter König Otto I.

Ελληνοφιλία των Βαυαρών. Όθων A' Βασιλεύς της Ελλάδος 
(ιδιωτ. έκδ. Μονάχο 2007. σελ 112+110. δίγλωσση, διάθεση στην Αθήνα μόνον στο βιβλιοπωλείο  του μουσείου Βούρου-Ευταξία, Παπαρρηγοπούλου 7).

Το νέο βιβλίο του κ. Κωτσοβίλη αποτελεί ανάπτυξη διαλέξεώς του που έγινε στην Αθήνα στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών Βούρου-Ευταξία και είναι εξαιρετικώς ενημερωτικό για τον αναγνώστη.

Ο συγγραφέας τονίζει με έμφαση ότι υπήρξαν ορισμένες άστοχες ενέργειες των κυβερνητικών φορέων κατά την περίοδο 1833 - 1843 κυρίως δε κατά την περίοδο 1833-1835 που προκάλεσαν αντιδράσεις της κοινής γνώμης της εποχής εκείνης και οδήγησαν σε αντιθέσεις. 

Αλλά από του σημείου της  προκλήσεως δυσαρεσκείας εκ τινος κυβερνητικού μέτρου μέχρι του σημείου της  «απολυταρχικής Βαυαροκρατίας» υπάρχει μεγάλη απόσταση, την οποία υπογραμμίζει ο κ. Κωτσοβίλης. 

Το βιβλίο του παρουσιάζει πολύ σημαντικά στοιχεία και διορθώνει ή διευκρινίζει δεδομένα ακόμη και της γερμανικής βιβλιογραφίας, βάσει αρχειακών πηγών.

Κυρίως όμως προβάλλει και εξαίρει την φιλελληνική στάση και προσφορά του Βασιλέως Όθωνος ακόμη και μετά την Έξωσή του τον Οκτ, του 1862.

Έτσι με αδιάψευστα αρχειακά στοιχεία αποδεικνύεται ότι ο Όθων παρέδωσε το 1865 

στον στρατηγό Σπυρίδωνα Γεωργίου Καραϊσκάκη (1826 - 1898) και τον παλαιό Αγωνιστή Ιωσήφ Σεβαστού  Πιττακό (Σμύρνη 1805 - Αθήνα 1886), 

Σημαία που χρησιμοποιήθηκε κατά
την πολιορκία του Αρκαδίου (1866),
με τα αρχικά:
 Κ (Κρήτη), Ε (Ένωσις),
Ε (Ελευθερία), Θ (Θάνατος).

τον πρώτο, προσθέτουμε εμείς, εν αποστρατεία (1865) υποστράτηγο του Οικονομικού Σώματος,
το σύνολο της  πριγκιπικής χορηγίαςτου από την Βαυαρική Κυβέρνηση εξ 100.000 χρυσών φιορινίων 

(αντίστοιχο σημερινό: 1.250.000 ευρώ) 

υπέρ του Αγώνος στην Κρήτη.

Και μάλιστα αυτή η εξαγωγή συναλλάγματος από την Βαυαρία έγινε με την έγκριση τόσο του   αρχηγού της  βασιλικής οικογένειας εκπτώτου ήδη Βασιλέως Λουδοβίκου Α΄, πατρός του Όθωνος, όσο και του τότε Βασιλέως της  Βαυαρίας Λουδοβίκου Β΄, ανεψιού του Όθωνος.

Το κολοσσιαίο αυτό για την εποχή ποσό παρεδόθη στους δυο εντίμους Έλληνες στρατηγούς για να διατεθεί υπέρ της αγοράς όπλων και πολεμοφοδίων για τους αγωνιζόμενους Κρήτας.

 

Βασιλεύς Όθων Α΄

Μέχρι του θανάτου του ο Βασιλεύς Όθων αγαπούσε και ενδιαφέρετο για την Ελλάδα.

Το αίτημα του να ταφεί με την ελληνική εθνική ενδυμασία ικανοποιήθηκε από την χήρα του Βασίλισσα Αμαλία.

Αλλά στο βιβλίο προβάλλεται ο φιλελληνισμός και άλλων προσώπων, πρωτίστως της Βασιλίσσης Αμαλίας, του πατρός του   Όθωνος Βασιλέως Λουδοβίκου A΄ και των στελεχών του άμεσου περιβάλλοντος του Όθωνος.

Πέραν των άλλων το βιβλίο μπορεί να θεωρηθεί και ως μικρό λεξικό των Βαυαρών που συνόδευσαν τον Όθωνα στην Ελλάδα με πλουσιότατα βιογραφικά στοιχεία για όλους, στοιχεία που δεν ήταν προσιτά στο ελληνικό κοινό και έμειναν άγνωστα μέχρι σήμερα.

Η δίγλωσση έκδοση, ιδιαίτερα κοπιώδης και δαπανηρή, κοσμείται από μεγάλο πλούτο εικόνων, κυρίως προσωπογραφιών που επιτρέπουν την καλύτερη αντίληψη περί των παρουσιαζόμενων προσώπων.

Όταν βλέπομε την μορφή ιστορικών προσώπων, τα «γνωρίζομε» καλύτερα και καθίστανται για μάς περισσότερα οικεία.

Στην σελίδα 93 του βιβλίου ο 'Έλληνας αναγνώστης θα ιδεί για πρώτη φορά την προσωπογραφία της  Κόμισσας Μαρίας-Θηρεσίας φον  Άρμανσπεργκ,
συζύγου του  Προέδρου του Συμβουλίου της Αντιβασιλείας Κόμη Ιωσήφ-Λουδοβίκου φον Άρμανσπεργκ,
για την οποία εγράφησαν πολύ σκληροί λόγοι από τον πρώην δεύτερο σύμβουλο της Αντιβασιλείας Γεώργιο-Λουδοβίκο φον Μάουρερ στο περίφημο βιβλίο του «Ο Ελληνικός Λαός».

Στην σελίδα 92 ο αναγνώστης θα εύρη την εικόνα του στρατηγού Γεωργίου-Γουλιέλμου φον Λεσουΐρ (1789 - 1852), Λεσουΐρου όπως υπέγραφε στα ελληνικά,

Αρχηγού της Βαυαρικής Ταξιαρχίας δυνάμεως  3.582 Ανδρών τριετούς θητείας στην Ελλάδα, προσθέτουμε, Υπουργού των Στρατιωτικών της Ελλάδος (1834), των Εξωτερικών (Μάϊος - Αύγουστος 1834) και των Ναυτικών (Αύγουστος 1834 - Μάϊος 1835).

Απεχώρησε από την Ελλάδα τον Σεπτ. του 1835.

Ο εγγονός του στρατηγός Κάρλ φον Λεσουΐρ (που τελικώς εχάθη στο Ανατολικό Μέτωπο, εν Ρωσία ) υπήρξε, κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, διοικητής  της  117ης Ορεινής Μεραρχίας η οποία κατά την Κατοχή είχε την ευθύνη της  Πελοπόννησου και των Καλαβρύτων...

Η Ιστορία έχει ενίοτε περίεργες στροφές...

Αξίζει κάθε έπαινος στην προσπάθεια του κ. Κωτσοβίλη.

Και ίσως μερικές ακόμη εκδόσεις και έρευνες προς την αυτή κατεύθυνση να 
μεταστρέψουν κάποτε τις σκόπιμες και πολιτικά εν χρόνω τοποθετημένες αντιλήψεις κάποιων προσώπων 
που προκαλούν παράπονα και αντιδράσεις εν Βαυαρία.

 Χρειάζεται ακόμη πολλή μελέτη βάσει των αρχείων.